การใช้ว่านหางจระเข้ การวิจัยสนับสนุนการใช้ว่านหางจระเข้เฉพาะที่ในสมัยโบราณเพื่อรักษาผิว อย่างน้อยก็สำหรับเงื่อนไขที่เฉพาะเจาะจง การศึกษาพบว่าเจลว่านหางจระเข้อาจมีประสิทธิภาพในการรักษาสภาพผิว ได้แก่ โรคสะเก็ดเงิน ซีบอร์เรีย รังแค แผลไฟไหม้เล็กน้อย  รอยถลอกของผิวหนัง ผิวหนังได้รับบาดเจ็บจากรังสี แผลเริม สิว รอยแยกทางทวารหนักนอกจากนี้ยังมีหลักฐานที่ชัดเจนว่าน้ำว่านหางจระเข้ซึ่งมีน้ำยางที่รับประทานเข้าไป  เป็นยาระบายที่มีฤทธิ์แรง ในความเป็นจริง น้ำว่านหางจระเข้เคยขายในยาความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับว่านหางจระเข้ แก้อาการท้องผูกที่ไม่ต้องสั่งโดยแพทย์ แต่เนื่องจากลองดูว่าหางจระเข้ยังไม่ทราบมาก่อน ออกจากชั้นวางสินค้า เจลว่านหางจระเข้ที่รับประทานเข้าไป ต้องมีมาตรฐานบางอย่างที่ตามมาด้วยอาจช่วยลดการศึกษาว่าได้ผลว่านหางจระเข้สำหรับเงื่อนไขทางการแพทย์อื่น ๆ ที่เหลือให้ชัดเจน